Spoken word: Ik heb je dit nog nooit verteld

Interview met theatermaker Lien Cornelissen

“In het verleden werkte ik als advocaat, dus ik was wel een beetje bekend met dingen als privacy en AVG. Maar nu ik werkzaam ben in de culturele sector heb ik gek genoeg nog nooit nagedacht over de kracht van publieksdata. Terwijl het eigenlijk ontzettend logisch is dat je hier iets mee doet. Dat je data verzamelt en veel nauwer kijkt naar wie je voor je hebt en ook welke doelgroep je nog niet bereikt.

Toen de vraag kwam of ik ‘iets’ met dit onderwerp kon doen, heb ik me verdiept in de website, ik keek de Open Coffee terug en sprak met projectleider Gijs Meijer. Toch was het wel een uitdaging om vervolgens met die verzamelde input aan de slag te gaan, het is op het eerste gezicht best een taai thema. Wat ik vooral uit de informatie haalde, was dat er een soort angst heerst voor publieksdata. Hoe werkt het allemaal? Hoe gaan we mensen bereiken? Hoe zit dat juridisch? Allemaal beren op de weg. Die angst voor iets nieuws in de sector zag ik niet alleen bij culturele organisaties, maar ook bij bezoekers. Die kiezen ook vaak liever voor het bekende, iets waarvan ze zeker weten dat ze het leuk of interessant vinden.

Met kleine stapjes steeds verder

Ik schrijf liedteksten en muziek, kleinkunstig. Vaak luchtig, soms met wat drama erachter. Ik houd mensen graag een spiegel voor over hun manier van doen. En ik houd van dagelijkse dingen, heel aards, zonder poeha. Zo kwam ik voor deze ‘spoken word’ op de thematiek van het eten. Heel herkenbaar voor iedereen. Wat vind je lekker, wat niet en bespreek je dat met elkaar? Waarom zou je een recept aanpassen, je doet het immers al jaren zo? En wat als iemand die dicht bij je staat, in dit geval een nichtje, iets anders wil; vertrouw je die persoon dan wel en neem je iets nieuws van deze persoon aan? Ik zie het als een soort metafoor voor mensen die voor de troepen uit lopen. Met kleine stapjes kom je steeds verder. Niet in één keer van zoet naar hartig, maar stap voor stap. En als je mensen goed kent, van dichtbij, dan kun je veel gemakkelijker samen vooruitkomen.

Voor mij persoonlijk is dit onderwerp ook inspirerend. Ik wil meer van mijn publiek te weten komen. Verder denk ik dat culturele instellingen op basis van publieksdata beter aansluiting kunnen vinden bij bezoekers. Instellingen hebben zich een bepaalde werkwijze eigengemaakt en dat kan soms best afgedreven zijn van de mensen die ze eigenlijk willen bereiken. Publieksdata kunnen ervoor zorgen dat die werelden weer meer bij elkaar komen. En ik denk zelfs dat het tot nieuwe initiatieven en nieuwe creatieve vormen kan leiden. Want kaders loslaten en vragen stellen: dat is de bron van creativiteit.”